ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΟΝΕΣ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ

Είμαι στο γραφείο κι έχω κέφια, βοηθάει και το ότι είναι Παρασκευή βέβαια, αλλά και ότι είμαστε στο γραφείο χωρίς τους άντρες μας, του γραφείου εννοείτε.
Άλλη αίσθηση βρε παιδάκι μου.

Κατ’ αρχήν το πρωί ξεκινήσαμε με χαμόγελα και όχι μ’ ένα πακέτο τσιγάρα για να πάρουνε μπροστά τα «καμάρια» μας, εφαρμόζοντας ταυτόχρονα και το «μη μου τους κύκλους τάρατε».

Γλιτώσαμε το απλανές βλέμμα προς την οθόνη του υπολογιστή, κάνοντας τάχα μου, ότι ενημερώνονται, ενώ το περισσότερο που έχουν δυνατότητα να κάνουν εκείνη την ώρα είναι ν’ ανοίξουν κανένα mail, με τίποτα ημίγυμνες.

Ούτε επικράτησε πανικός, όταν δεν ήταν στο άμεσο οπτικό τους πεδίο, αυτό που έψαχναν, αλλά κάτω ακριβώς από την μύτη τους, που φυσικά δεν σκέφτηκαν καν, να κοιτάξουν.

Εξυπηρετήθηκαν με την ίδια διάθεση, όλοι ανεξαιρέτως οι πελάτες και όχι μόνο οι ψηλές – ξανθές – πρασινομάτες – με τέλειες αναλογίες «γκόμενες».

Δεν πήραν τηλέφωνο οι μαμάδες τους για να τους πούνε να μην βγουν έξω με τον καύσωνα, λες κι εμείς είμαστε με ενσωματωμένο θερμοστάτη ή λες κι εμείς δεν έχουμε μαμάδες…..

Δεν ακούσαμε την ΕΡΑ ΣΠΟΡ

Τέλειωσαν όλες οι δουλειές στην ώρα τους, χωρίς να έχει δημιουργηθεί το χάος

Δεν μαζεύτηκε βουνό από άπλυτα ποτήρια στην κουζίνα.

Το κυριότερο όμως όλων καταφέραμε να τελειώσουμε την εργασιακή μας μέρα, μιλώντας στο τηλέφωνο με τις μαμάδες και τις φιλενάδες μας, αναλύοντας τα όνειρα της χθεσινής νύχτας, κάνοντας το απαραίτητο shopping therapy, σερφάροντας διαδυκτιακά προς άγρα επιλογών για τις θερινές διακοπές, σχολιάζοντας την επικαιρότητα, αλλάζοντας την διακόσμηση του γραφείου, τακτοποιώντας το γραφείο, ΧΩΡΙΣ όμως να μείνει το παραμικρό πίσω από τις δουλειές που έπρεπε να γίνουν.

Άαααααααρα τι αποδεικνύεται μ’ αυτό ;;;
‘Ότι οι άντρες είναι χρήσιμοι μόνο για να δυσκολεύουν τη ζωή μας και για εξαιρετικά ελάχιστα πράγματα που δεν μπορούμε να κάνουμε μόνες μας….

…….ΑΚΟΜΑ!!!

Υ.Γ. Εεεεεεντάξει έχει και μια τόοοοοοση δα, δόση υπερβολής, αλλά τι θα ήταν η ζωή μας χωρίς το αλατοπίπερο αυτού του είδους ;

από τη Χαρά